Guardians Of The Middle

     

- บทนำ -

เสียงฝีเท้าวิ่งท่ามกลางความมืดดัง

ตึก

ตึก

ตึก พร้อมกับเสียงหัวใจที่เต้นถี่ขึ้นเรื่อย ๆ เสียงหายใจหอบ แฮก แฮก

ชายวัยกลางคนกำลังวิ่งหนีบางอย่างในเงามืด มีเงามืดพุ่งตามหลังเขามาไวมาก และใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ

ชายคนนั้นล้มลงกระแทกกับถังขยะ แต่ก็ยังคงพยายามกระเสือกกระสน คลานต่อไป จนกระทั่งเขาตัดสินใจลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีเข้าซอยมืด ๆ ทางซ้ายมือ เขาวิ่งไปแบบไม่คิดชีวิต วิ่งไปเรื่อย ๆ เขาก็พบว่าซอยนี้มันตัน แต่เขาก็ไม่หมดความพยายาม เขาตะเกียกตะกายปีนข้ามกำแพงให้ได้ แต่พยายามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล

จนมีเงาพุ่งใส่ตัวเขา ดัง โคร่ม!!

เขาล้มลงไป แต่เขาโดนอะไรบางอย่างจิกหัวและดึงตัวเขาขึ้น

“แกทำอะไรผิดมา สารภาพ แกทำอะไรผิดมา สารภาพ” เสียงนั้นเป็นเสียงผู้ชายที่น้ำเสียงดูดุดันมาก

เขาค่อย ๆ ตอบกลับ “ ผ ผ ผม ไม่ได้ทำอะไรผิดจริง ๆ ครับ”

เงานั้นตอบกลับ “แกมันก็แค่ พวกสัมภเวสีเร่ร่อน ฉันให้โอกาสแกสารภาพอีกครั้งหนึ่งพูดมา” เงานั้นส่งเสียงที่ดูดุขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็ตอบกลับ “ ผมไม่ได้ทำอะไรปล่อยผมไปเถอะ ผมมีลูกมีเมีย”

และแล้วก็มีเงาร่างใหญ่อีกเงาโผล่มาจากด้านหลัง

“รีบ ๆ ทำให้มันจบเหมือนทุกครั้งเถอะ นี่จะเช้าแล้ว เดี๋ยวถ้าคนอื่นเห็นจะงานยุ่งเปล่า” เงาร่างใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มและใจเย็น

“นั่นไง ได้ยินเสียงลูกพี่ชั้นสั่งรึยัง เอาละหมดเวลาแล้วสารภาพซะ” เงาที่จับหัวชายคนนั้นพูด

ชายคนนั้นเงียบลงและเริ่มร้องไห้ “ปล่อยผมไปเถอะ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว”

เงาร่างใหญ่เอ่ยปากอีกครั้ง “สัมภเวสีตนนี้ หนีออกจากการพิพากษา ใช้ช่องว่างของมิติกลับมายังโลกเสแสร้งว่ายังมีชีวิต และปลอมเป็นคนอื่น ซึ่งผิดกฎอย่างมหันต์ และยังมีความสัมพันธ์กับมนุษย์ถึงขั้นแต่งงานและมีลูก ใช้พลังของตนเองในเรื่องโชคลาภและการงาน ผิดกฎ โทษคือประหาร รีบทำให้ จบ ๆ เถอะ ฉันเบื่อที่ต้องยืนดูแล้ว” ทันทีที่เงาใหญ่พูดจบ เงาเล็ก ๆ ก็ควักมีดสั้นออกมา “แกได้ยินแล้วนิลูกพี่ใหญ่บอกว่าชั้นต้องประหาร ลาก่อนนะพวก” และแล้วเงาเล็ก ๆ นั้นก็ใช้มีดรูปร่างเหมือนมีดโบราณลงอาคม แทงไปที่กลางอกชายคนนั้น ก่อนที่ชายคนนั้นจะเปลี่ยนร่างกายเป็นสิ่งมีชีวิตตัวดำไม่มีลูกตา มีแต่ปากไม่มีใบหู และสลายไป หลังจากนั้นเพียงชั่วครู่ ก็มีเงาโผล่มาจากด้านหลังออกมาเพิ่มอีก 3 เงา

เงาเล็ก ๆ นั้นหันไปหาเงาทั้งหมดพร้อมพูดว่า “เป็นไงผมทำได้ดีไหม”

เงาที่ขนาดใหญ่ที่สุดตอบกลับไปว่า “ชั้นให้ B- นายพูดมากไปหน่อยแถมลีลา มีใครให้คะแนนต่างจากชั้นไหม” เงาอื่น ๆ เงียบ “งั้นเป็นอันถือว่า รอบนี้นายได้คะแนน B- นายทั้งขี้เล่น พล่ามมากและดึงเวลาถ้าวันสุดท้ายขอให้เต็มที่กว่านี้หน่อย ถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเราก็รีบกลับเถอะนี่จะเช้าแล้ว” หลังจากนั้นพวกเงาก็ค่อย ๆ กระจายหายไป พร้อมกันดวงอาทิตย์ที่ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้า 

ปล.ลิงค์ข้างล่างไม่ได้เพิ่มนะครับ มันเด้งขึ้นมาเองในหน้าแบบร่างไม่มีขึ้น ถ้าใครรูวิธีเอาออกบอกด้วยนะครับ